==အသည္းနွလုံးထဲကေပါၚထြက္လာ- ဂႏ္ၳ၀င္အနုပညာ===

>

ႏွစ္စဥ္ စက္တင္ဘာ လဆန္းရက္မ်ားသို႔ေရာက္တိုင္း သတိရေအာက္ေမ့ ဖြယ္မ်ားကုိ ေအာက္ေမ့သတိရမိၿမဲျဖစ္သည္။ ကုလသမဂ္ၢအဖြဲ႕ႀကီးက ႏုိင္ငံတကာအေနျဖင့္ အထိမ္းအမွတ္ျပဳအပ္၊ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္အပ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔၊ အထိမ္းအမွတ္သီတင္း ပတ္ႏွင့္ဆယ္စုႏွစ္မ်ားဟူ၍ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္ရက္အမ်ားအျပားတြင္ စက္တင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔သည္ ႏုိင္ငံတကာစာတတ္ေျမာက္ေရးေန႔။ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕သုိ႔ မီးရထားျဖင့္ အဖြဲ႕သားမ်ားေခၚၿပီး ႐ုပ္ရွင္သြား႐ုိက္ခဲ့ရာ ဇာတ္ၫႊန္းဟူ၍ ႀကိဳေရးမထားဘဲ မ႐ုိက္မီတစ္ညတြင္သာေရးလ်က္ သဘာ၀ က်ေအာင္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ႐ုိက္ကူးခဲ့သည္။ ပထမဆုံးေက်ာက္ပန္းေတာင္းဘက္ကုိ မင္းေက်ာ္ေရးတဲ့အထဲပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ဆာေဗးလုပ္ၾကည့္တယ္။ လွလုိက္တာကြာလုိ႔ ေျပာမယ့္ အစား လွခ်က္ေတာ့ဆုိတာေတြေပါ့။ ၿပီးေတာ့ စာသင္ရမွာ ေၾကာက္တဲ့သူေတြ ကုိ အားပါးတရျပန္လည္သိမွတ္ရပါသည္။ “အ”သုံးလုံးေက် စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး ျမန္မာ့စာတတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈသည္ အမွန္ပင္ ဘယ္သူ ၿပိဳင္လို႔လွပါေတာ့ႏုိင္ဟု ၀င့္ႂကြားေလာက္ပါသည္။ “ဘယ္သူၿပိဳင္လို႔ လွပါေတာ့ႏုိင္” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကိုလည္း ႏွစ္တုိင္း လုိလုိပင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၌ ၾကည့္႐ႈျဖစ္ခဲ့သည္။ ၾကည့္မိတိုင္းလည္း မ႐ုိးႏုိင္ေအာင္ ရွိခဲ့သည္။ ၀တ္ၳဳမွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ စာေရးဆရာႀကီး မင္းေက်ာ္၏ ၀တ္ၳဳ၊ ထုိ၀တ္ၳဳကို ထပ္ဆင့္အကယ္ဒမီ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ုိက္တာ ဆရာႀကီး ဦးသုခက ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအျဖစ္ ႐ုိက္ကူးဖန္တီးခဲ့သည္။ ျမန္မာ့စာတတ္ ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈသည္ ကမ္ၻာသိသြားေအာင္ပင္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္က မိုဟာမက္ရီ ဇာဖာလဗီဆုကို ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္ခံရသကဲ့သို႔ ဆရာဦးသုခ၏ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ကလည္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုအကယ္ဒမီေပးပဲြတြင္ အေကာင္း ဆုံးဇာတ္ကားဆု၊ အေကာင္းဆုံးဒါ႐ုိက္တာဆုႏွင့္ အေကာင္းဆုံးဇာတ္ပုိ႔ဆုမ်ားကုိ ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရသည္။ အႏုပညာ၏ဂုဏ္ေျမာက္မႈပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာဦးသုခသည္ ထုိ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကုိ လူထုၾကားတြင္ေမတ္ၱာျဖင့္ အခမဲ့ျပသႏုိင္ရန္ ပညာေရးဌာနသုိ႔ လွဴဒါန္းေပးအပ္ခဲ့သည္။ နယ္မ်ားသို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခရီးထြက္သည့္အခါ ႐ုပ္ရွင္အဖြဲ႕က ရပ္ရြာလူထုကုိ ျပသခဲ့သည္။ ကြင္းျပင္ထဲ ပိတ္ကားေထာင္ကာျပသ၍ ၾကည့္ရေတာ့လည္း မ႐ုိးႏုိင္ခဲ့ျပန္ပါ။

“အ” သုံးလုံးလုပ္အားေပးေက်ာင္းသားမ်ား၏ စာေပမွတ္တမ္း၊ ““ပဲ့တင္သံ”” မဂ္ၢဇင္း ၁၉၇၁ မွ သိန္းထြန္း (မကနေကာလိပ္)၏ ““စာသင္ခ်ိန္”” အမည္ႏွင့္ ၀ထကလသမ်ားသည္ ထုိ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတြင္ အလြန္ျမဴးထူးတက္ႂကြသည့္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္၀င္သီခ်င္းျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၾကည့္ဖူးၾကားဖူးသူမ်ားစြာ ႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကသည္။ ဆရာဦးသုခသည္ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းဆရာအလြန္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ေက်ာင္းဆရာ၊ ေဆးဆရာ၊ စာေရးဆရာတုိ႔၏ အလုပ္မ်ားသည္ ပုိက္ဆံရဖုိ႔ အလုပ္မ်ားမဟုတ္ပါဟု ဆုိသည္။ အႏုပညာပါရမီရွင္မုိ႔ ေက်ာက္ အမ်ားႀကီးပဲ။ စာသင္ဖုိ႔လာတယ္ဆုိရင္ ထြက္ေျပးတယ္။ အဲဒါေတြကုိပါလာ ေအာင္လုိ႔ အံ့ေက်ာ္ကုိ ခ်စ္စရာအျဖစ္နဲ႔ ထည့္ထားတယ္။ ““နင္ ပုန္းေန လုိ႔ေကာ ရမွာလား ခ်စ္စရာရဲ႕””။ ““ဒီေကာင္က စာသင္ရမွာ မိန္းကေလးေတြမုိ႔လုိ႔ ရွက္ေနသတဲ့””။ (ဇာတ္၀င္စကား ျဖစ္ပါသည္။) ““ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ပါရမီ ျဖန္႔တာပဲ””ဟူ၍လည္း ဆရာဦးသုခက အၿငိမ္းစား ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆရာႀကီးဦးသန္းဦးႏွင့္ေတြ႕ဆုံရာတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ ေသးသည္ဟု မွတ္သားထုိက္သည့္ စကားမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ““အ””သုံးလုံးေက် စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးဟူေသာ အသုံးႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူစြာ စာမဖတ္သူပေပ်ာက္ေရးဟူ၍ တစ္ေလာတုန္းက လႈံ႔ေဆာ္ ေျပာဆုိသည္မ်ားရွိခဲ့သည္။ မိတ္ေဆြစာေရးဆရာတခ်ဳိ႕က ေက်ာင္းအခ်ဳိ႕မွာ စကား၀ုိင္းဖြဲ႕ေဆြးေႏြးေျပာဆုိၾကသည္ဟု ၾကားသိရသည္။ တကယ့္ကုိ ခ်စ္စရာ တုိ႔လုိ ဘ၀ေပးေၾကာင့္ စာမတတ္သူတုိ႔ စာသင္ရမွာကုိ ရွက္စရာမဟုတ္။ စာတတ္ၾကၿပီး စာမဖတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးဟု ေျပာဆုိခံရသည္ကမွ အမွန္ ရွက္စရာျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးဦးသုခက သူ၏တစ္သက္တြင္ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာႏုိင္ေစသည့္ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားကုိ မ႐ုိက္ကူးခဲ့ဘဲ သူ႐ုိက္ကူးခဲ့ရာ ကားမ်ားထဲမွ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကားအခ်ဳိ႕တြင္ ““ဘယ္သူၿပိဳင္လုိ႔ လွပါေတာ့ႏုိင္”” ႐ုပ္ရွင္ကား ပါ၀င္သည္ဟု ဆရာႀကီးဦးသန္းဦးကုိ ေျပာျပခဲ့သည္။ ထုိအခါ ဆရာႀကီး ဦးသန္းဦးက ဒီလုိကားတခ်ဳိ႕မွာ ဘာေၾကာင့္ စြဲၿမဲရပါသလဲဟု ေမးျမန္းေတာ့ ဆရာႀကီးဦးသုခက ““ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အသည္းႏွလုံးထဲက ထြက္လာတာကုိ”” ဟု ျပန္ေျဖခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ကုိယ့္ရပ္ျပည္ရြာမွာ စာတတ္ၾကေစခ်င္၊ စာဖတ္ၾကေစခ်င္ေသာ ေစတနာလုပ္အားရွင္တုိ႔၏ စာေပမွတ္တမ္းေက်ာင္းဆရာစိတ္အျပည့္ရွိသူ၏ ထုတ္လုပ္ခဲ့ေသာ အႏုပညာတုိ႔သည္ ဂႏ္ၳ၀င္ျဖစ္ခဲ့ၿပီဟူ၍ ေအာက္ေမ့မိ ပါသည္။ ။ 


+ရဲထြတ္နီ+

ႏွစ္စဥ္ စက္တင္ဘာ လဆန္းရက္မ်ားသို႔ေရာက္တိုင္း သတိရေအာက္ေမ့ ဖြယ္မ်ားကုိ ေအာက္ေမ့သတိရမိၿမဲျဖစ္သည္။ ကုလသမဂ္ၢအဖြဲ႕ႀကီးက ႏုိင္ငံတကာအေနျဖင့္ အထိမ္းအမွတ္ျပဳအပ္၊ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္အပ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔၊ အထိမ္းအမွတ္သီတင္း ပတ္ႏွင့္ဆယ္စုႏွစ္မ်ားဟူ၍ သတ္မွတ္ထားရွိသည့္ရက္အမ်ားအျပားတြင္ စက္တင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔သည္ ႏုိင္ငံတကာစာတတ္ေျမာက္ေရးေန႔။ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕သုိ႔ မီးရထားျဖင့္ အဖြဲ႕သားမ်ားေခၚၿပီး ႐ုပ္ရွင္သြား႐ုိက္ခဲ့ရာ ဇာတ္ၫႊန္းဟူ၍ ႀကိဳေရးမထားဘဲ မ႐ုိက္မီတစ္ညတြင္သာေရးလ်က္ သဘာ၀ က်ေအာင္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ႐ုိက္ကူးခဲ့သည္။ ပထမဆုံးေက်ာက္ပန္းေတာင္းဘက္ကုိ မင္းေက်ာ္ေရးတဲ့အထဲပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ ဆာေဗးလုပ္ၾကည့္တယ္။ လွလုိက္တာကြာလုိ႔ ေျပာမယ့္ အစား လွခ်က္ေတာ့ဆုိတာေတြေပါ့။ ၿပီးေတာ့ စာသင္ရမွာ ေၾကာက္တဲ့သူေတြ ကုိ အားပါးတရျပန္လည္သိမွတ္ရပါသည္။ “အ”သုံးလုံးေက် စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး ျမန္မာ့စာတတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈသည္ အမွန္ပင္ ဘယ္သူ ၿပိဳင္လို႔လွပါေတာ့ႏုိင္ဟု ၀င့္ႂကြားေလာက္ပါသည္။ “ဘယ္သူၿပိဳင္လို႔ လွပါေတာ့ႏုိင္” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကိုလည္း ႏွစ္တုိင္း လုိလုိပင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၌ ၾကည့္႐ႈျဖစ္ခဲ့သည္။ ၾကည့္မိတိုင္းလည္း မ႐ုိးႏုိင္ေအာင္ ရွိခဲ့သည္။ ၀တ္ၳဳမွာ ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ စာေရးဆရာႀကီး မင္းေက်ာ္၏ ၀တ္ၳဳ၊ ထုိ၀တ္ၳဳကို ထပ္ဆင့္အကယ္ဒမီ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ုိက္တာ ဆရာႀကီး ဦးသုခက ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအျဖစ္ ႐ုိက္ကူးဖန္တီးခဲ့သည္။ ျမန္မာ့စာတတ္ ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈသည္ ကမ္ၻာသိသြားေအာင္ပင္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္က မိုဟာမက္ရီ ဇာဖာလဗီဆုကို ေပးအပ္ခ်ီးျမႇင့္ခံရသကဲ့သို႔ ဆရာဦးသုခ၏ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ကလည္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုအကယ္ဒမီေပးပဲြတြင္ အေကာင္း ဆုံးဇာတ္ကားဆု၊ အေကာင္းဆုံးဒါ႐ုိက္တာဆုႏွင့္ အေကာင္းဆုံးဇာတ္ပုိ႔ဆုမ်ားကုိ ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရသည္။ အႏုပညာ၏ဂုဏ္ေျမာက္မႈပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာဦးသုခသည္ ထုိ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကုိ လူထုၾကားတြင္ေမတ္ၱာျဖင့္ အခမဲ့ျပသႏုိင္ရန္ ပညာေရးဌာနသုိ႔ လွဴဒါန္းေပးအပ္ခဲ့သည္။ နယ္မ်ားသို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခရီးထြက္သည့္အခါ ႐ုပ္ရွင္အဖြဲ႕က ရပ္ရြာလူထုကုိ ျပသခဲ့သည္။ ကြင္းျပင္ထဲ ပိတ္ကားေထာင္ကာျပသ၍ ၾကည့္ရေတာ့လည္း မ႐ုိးႏုိင္ခဲ့ျပန္ပါ။

“အ” သုံးလုံးလုပ္အားေပးေက်ာင္းသားမ်ား၏ စာေပမွတ္တမ္း၊ ““ပဲ့တင္သံ”” မဂ္ၢဇင္း ၁၉၇၁ မွ သိန္းထြန္း (မကနေကာလိပ္)၏ ““စာသင္ခ်ိန္”” အမည္ႏွင့္ ၀ထကလသမ်ားသည္ ထုိ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတြင္ အလြန္ျမဴးထူးတက္ႂကြသည့္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္၀င္သီခ်င္းျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၾကည့္ဖူးၾကားဖူးသူမ်ားစြာ ႏွစ္သက္ သေဘာက်ၾကသည္။ ဆရာဦးသုခသည္ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းဆရာအလြန္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ေက်ာင္းဆရာ၊ ေဆးဆရာ၊ စာေရးဆရာတုိ႔၏ အလုပ္မ်ားသည္ ပုိက္ဆံရဖုိ႔ အလုပ္မ်ားမဟုတ္ပါဟု ဆုိသည္။ အႏုပညာပါရမီရွင္မုိ႔ ေက်ာက္ အမ်ားႀကီးပဲ။ စာသင္ဖုိ႔လာတယ္ဆုိရင္ ထြက္ေျပးတယ္။ အဲဒါေတြကုိပါလာ ေအာင္လုိ႔ အံ့ေက်ာ္ကုိ ခ်စ္စရာအျဖစ္နဲ႔ ထည့္ထားတယ္။ ““နင္ ပုန္းေန လုိ႔ေကာ ရမွာလား ခ်စ္စရာရဲ႕””။ ““ဒီေကာင္က စာသင္ရမွာ မိန္းကေလးေတြမုိ႔လုိ႔ ရွက္ေနသတဲ့””။ (ဇာတ္၀င္စကား ျဖစ္ပါသည္။) ““ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ပါရမီ ျဖန္႔တာပဲ””ဟူ၍လည္း ဆရာဦးသုခက အၿငိမ္းစား ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆရာႀကီးဦးသန္းဦးႏွင့္ေတြ႕ဆုံရာတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ ေသးသည္ဟု မွတ္သားထုိက္သည့္ စကားမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ““အ””သုံးလုံးေက် စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးဟူေသာ အသုံးႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူစြာ စာမဖတ္သူပေပ်ာက္ေရးဟူ၍ တစ္ေလာတုန္းက လႈံ႔ေဆာ္ ေျပာဆုိသည္မ်ားရွိခဲ့သည္။ မိတ္ေဆြစာေရးဆရာတခ်ဳိ႕က ေက်ာင္းအခ်ဳိ႕မွာ စကား၀ုိင္းဖြဲ႕ေဆြးေႏြးေျပာဆုိၾကသည္ဟု ၾကားသိရသည္။ တကယ့္ကုိ ခ်စ္စရာ တုိ႔လုိ ဘ၀ေပးေၾကာင့္ စာမတတ္သူတုိ႔ စာသင္ရမွာကုိ ရွက္စရာမဟုတ္။ စာတတ္ၾကၿပီး စာမဖတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးဟု ေျပာဆုိခံရသည္ကမွ အမွန္ ရွက္စရာျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးဦးသုခက သူ၏တစ္သက္တြင္ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာႏုိင္ေစသည့္ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားကုိ မ႐ုိက္ကူးခဲ့ဘဲ သူ႐ုိက္ကူးခဲ့ရာ ကားမ်ားထဲမွ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကားအခ်ဳိ႕တြင္ ““ဘယ္သူၿပိဳင္လုိ႔ လွပါေတာ့ႏုိင္”” ႐ုပ္ရွင္ကား ပါ၀င္သည္ဟု ဆရာႀကီးဦးသန္းဦးကုိ ေျပာျပခဲ့သည္။ ထုိအခါ ဆရာႀကီး ဦးသန္းဦးက ဒီလုိကားတခ်ဳိ႕မွာ ဘာေၾကာင့္ စြဲၿမဲရပါသလဲဟု ေမးျမန္းေတာ့ ဆရာႀကီးဦးသုခက ““ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အသည္းႏွလုံးထဲက ထြက္လာတာကုိ”” ဟု ျပန္ေျဖခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ကုိယ့္ရပ္ျပည္ရြာမွာ စာတတ္ၾကေစခ်င္၊ စာဖတ္ၾကေစခ်င္ေသာ ေစတနာလုပ္အားရွင္တုိ႔၏ စာေပမွတ္တမ္းေက်ာင္းဆရာစိတ္အျပည့္ရွိသူ၏ ထုတ္လုပ္ခဲ့ေသာ အႏုပညာတုိ႔သည္ ဂႏ္ၳ၀င္ျဖစ္ခဲ့ၿပီဟူ၍ ေအာက္ေမ့မိ ပါသည္။ ။ 


+ရဲထြတ္နီ+