----
Posted by ေဆြေလးမြန္
----
Posted by ေဆြေလးမြန္
Wednesday, August 20, 2014
==အမိုက္ေမွာင္===
>
အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ေၿဖရွင္းခ်က္ေတြ ဆင္ေၿခေတြ ေပးပါေတာ႕လား။ ဘာၿဖစ္လို႕ ေခါင္းၾကီးငံု႕ၿပီး အၿပစ္ရွိသူ တစ္ေယာက္လို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနသလဲ။ ဘာလဲ ထြက္ေပါက္ေတြမရွိေတာ႕ဘူးလား။ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ရွားပါးသြား သလား။ တစ္ကယ္ေတာ႕ မေၿပာင္းလဲႏိုင္တဲ႕ ရွင့္ကို ေၿပာင္းလဲလာလိမ္႕မယ္လို႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားခဲ႕မိတဲ႕ ကြ်န္မက ရွင့္ထက္ပိုမိုက္မဲတယ္။
အစမေကာင္းခဲ႕ေတာ႕ အေႏွာင္းလဲ မေသခ်ာခဲ႕ဘူးေပါ့။ အစကထဲက ရွင္ကေကာင္းခဲ႕တဲ႕သူ တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္တာ။ ဒါကိုကြ်န္မသိတယ္။ မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လို အခ်စ္ကို ရူးရူးမူးမူး ခ်စ္တတ္တဲ႕ ကြ်န္မက ရွင့္ရဲ႕ အယုအယ အၿပစ္အခြ်ဲေတြၾကားမွာ သူငါ့ကို တစ္ကယ္ခ်စ္ရွာပါလားလို႕ ညဏ္နည္းစြာ ယံုမိတာ ။ ရွင့္မွာ အရည္အခ်င္းေတြရွိတယ္။ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေပး လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဆိုတဲ႕စိတ္ အဲဒီစိတ္က ကြ်န္မရဲ႕ ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးကို သတ္ပစ္လိုက္တာ အခုခ်ိန္မွ နားလည္ခဲ႕တယ္။ ေနွာင္းသြားၿပီ အခ်ိန္ေတြေႏွာင္းခဲ႕ၿပီ။
ရွင္ကလည္း ခ်စ္စခင္စ ၾကင္နာစတုန္းကေတာ႕ၿဖင့္ အေနအထိုင္ေတြ တယ္ပိရိခဲ႕တာကိုး။ အလုပ္ဆိုလည္း ၾကိဳးစားလိုက္တာ။ ကြ်န္မနာမည္ (ထားထားမိ) ကို အဖ်ားစြတ္လို႕ မိ ..မိ နဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားကကို မခ်ခဲ႕ဘူးမဟုတ္လား။ အေၿခက် ၿပီးၿပည့္စံုေနတဲ႕ ကြ်န္မဘ၀မွာ အထီးက်န္မႈေတြ ၿပည့္ႏွက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ရွင္ နဲ႕ စတင္ဆံုဆည္းခဲ႕ ရတဲ႕ ကြ်န္မဘ၀ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား ည့ံဖ်င္းလြန္းတဲ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား။
“သမီးရယ္ ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုန္းကြယ္။ ” ဆိုတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ စိုးရိမ္ မကင္းနဲ႕ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ဳိးတဲ႕ စကားသံ ေတြကို နားမ၀င္ခဲ႕ပဲ ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္ေတြကိုသာ တမ္းတမက္ေမာလြန္းခဲ႕တဲ႕ ကြ်န္မ . အခုေတာ႕ ေၿခလွမ္း ေတြ ကြ်ံခဲ႕ၿပီ။ သမီးၿပန္ႏႈတ္လို႕ မရေတာ႕ဘူးအေမ။ မိသားစုတာ၀န္ကို ထမ္းထားရတယ္ဆိုတဲ႕ ရင့္က်က္တဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ သမီးကိုယ္႕ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေတြ လြန္ကဲ သြားမိတယ္။ ခုေတာ႕ အဲဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြ အားလံုး ရိုက္ခ်ဳိးခံလိုက္ရၿပီ ။
ဗီဇ၀ါသနာဆိုတာ ၿပဳၿပင္လို႕မရမွန္း သိလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္တဲ႕ အိမ္တစ္လံုးဟာ ေလာင္းကစား ၀ိုင္းထဲ အရည္ေပ်ာ္ခဲ႕ၿပီး ၿဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ္႕ ဘာမွ လုပ္လို႕မရေတာ႕ဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ သားလား သမီး လား မသိေသးတဲ႕ သားသမီးေလး ရွိေနခဲ႕ၿပီ။ ခ်စ္တဲ႕စိတ္နဲ႕ ေအာ္ သူ႕ခင္ဗ်ာ အေပါင္းအသင္းေတြဆြယ္ လို႕ပါသြား ရွာတာ။ ရွင္ကလည္း ေၿပာခဲ႕တယ္ေလ ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆံုးပါတဲ႕။ ေဟာဒီဗိုက္ထဲက သားသမီးရတနာေလး အတြက္ ေနာက္ဆို ဆင္ၿခင္ပါ့မယ္တဲ႕။
ကြ်န္မတို႕ မိန္းမေတြမ်ားေလ ခ်စ္စိတ္နဲ႕သာ ကြယ္လိုက္ အရာအားလံုးဟာ လင္ေတာ္ေမာင္အတြက္ ေပးဆပ္ ဖို႕အသင့္ၿဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္။ ခ်စ္ၾကတာကိုးရွင့္။ အဲဒါကိုက မိုက္မဲတတ္တဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ေတြ အတြက္ အခြင့္ အေရး ၾကီးတစ္ရပ္ၿဖစ္ေနေတာ႕တာပဲ။ ၿပီးငါ့သားသမီးေလးအတြက္ဟဲ႕ အိမိေထာင္တစ္ခု တည္ေထာင္ၿပိီးမွ ပဲေလ ဆိုးသည္ၿဖစ္ေစ ေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ မွ်ေ၀ခံစားရမွာေပါ့။ အဲဒီ အေတြးနဲ႕ပဲ ကြ်န္မက ေရဆန္ကိုစၿပီး ေလွာ္ခဲ႕ရၿပီ။
ေအးအတူပူအမွွ်ေပါ့ဆိုတဲ႕ စိတ္ကေလးနဲ႕ေပါ့။ ရွင္ကလဲ ေတာ္ပါေပတယ္။ အဲဒီေလာင္းကစားကလြဲရင္ ရွင္ဟာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေကာင္းတစ္ေယာက္ သားကိုခ်စ္တတ္တဲ႕ အေဖေကာင္းတစ္ေယာက္ ဆိုတာကို ပါးပါးလွပ္လွပ္ ကြ်န္မ သိေအာင္ေနတယ္။ ရွင့္ကို တိုးတုိးတစ္မ်ဳိး က်ယ္က်ယ္တစ္မ်ဳိး ေခ်ာ႕တစ္ခါ ေၿခာက္တစ္လွည့္နဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ေရဆန္ခရီးကို ဆက္ခဲ႕ရတယ္။ ရွင္ကလည္း ေအးပါ မိရယ္ ဒီတစ္ခါ တည္းပါ။ ကိုယ္အဲေလာက္ထိ မိုက္မဲပါ့မလား သားေလးမ်က္ႏွာ ရွိေသးတယ္တဲ႕ ။
အိမ္တြင္းလိႈက္ၿပီး ေလာင္ေနတဲ႕မီးဟာ ကြ်န္မရဲ႕ အေမဆံုးပါးသြားၿပီေနာက္ေတာ႕ အရွိန္ပိုရလာခဲ႕တယ္။ တစ္ေၿမ႕ ေၿမ႕ လိႈက္ေလာင္ေနခဲ႕တာကိုး။ ေလာင္ၿပီဆိုမွေတာ႕ ၿပိဳက္ကနဲ ၿပိဳက္ကနဲ႕ စည္းစိမ္ေတြ ၿပဳန္းလာလိုက္တာ။ ခုေနတဲ႕ အိမ္တစ္လံုးရယ္ ကြ်န္မရဲ႕ လက္ငုပ္လက္ရင္း စီးပြားေလးရယ္ အဲဒါအကုန္ပဲ။ ရွင္ဘက္ကေတာ႕ အေၾကာင္းၿပ ခ်က္ေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္။ လူလိမ္ခံလိုက္ရတာနဲ႕ ေလွာင္ထားတဲ႕ ပဲေစ်း ထိုးက်သြားတာနဲ႕ ေလွာင္ထားတဲ႕ ဆန္ ေရစိုကုန္တာနဲ႕ ေငြေမ်ာ ေငြနဲ႕သာ လိုက္တယ္ ေငြေတာ႕ ၿပန္ေပၚမလာခဲ႕ဘူး။
ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ကလည္း ရွင့္အေရးထက္ သာေလးအေရးကို ပိုၿပီး ဂရုစိုက္လာရၿပီ။ မေတာ္လို႕မ်ား သားေလး အရြယ္ေရာက္ခါမွ ပညာၿပည့္ၿပည့္စံုစံုမသင္ႏိုင္ သူမ်ားေတြလို တန္းတူ ရည္တူ မစားႏိုင္ မ၀တ္ႏိုင္ သားေလး မ်က္ႏွာငယ္မယ္႕ အေရးေတြးလို႕ စိုးရိမ္ပူပန္လာရၿပီ။ ရွင္က ပါးစပ္ကပဲ သားကိုခ်စ္တတ္တာ။ ရွင့္ရဲ႕ ၀ါသနာ ရွင့္ရဲ႕ ဗီဇကိုေတာ႕ မစြန္႕လႊတ္နိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ ကြ်န္မကလဲ ႏံုလို႕ ရွင္လိမ္တာကို ခံေနခဲ႕တာမွ မဟုတ္ပဲ ခ်စ္လြန္းလို႕ ရွင့္ကို အလိုလိုက္ခဲ႕တာ။
ဒီေတာ႕ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အားလံုးကို ကြ်န္မနာမည္လြဲ အိမ္မွာတန္ဖိုး၇ွိတဲ႕ ဘယ္ပစၥည္းမွ မထားဘူး ယုတ္စြအဆံုုး ခုေနတဲ႕ အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈစာခ်ဳပ္ေတြပါ အိမ္မွာမထားဘူး။ ရွင့္ကိုေၾကာက္လြန္းလိ္ု႕။ လမ္းေဘးေရာက္ခဲ႕ရင္ လင္ဆိုးလို႕ ကြ်န္မက ေတာင္းစားႏိုင္ေပမယ္႕ အၿပစ္မရွိတဲ႕ သားေလးေတာ႕ သူေတာင္းစားေလး အၿဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ သားအတြက္ ရွင့္ကိုကြ်န္မ ၿပန္ရင္ဆိုင္လာတယ္။ အရင္လို ခပ္လြယ္လြယ္ ပိုက္ဆံမရေတာ႕တဲ႕ ရွင္ဟာ အရက္ေလးေသာက္ အရင္က မိ မိ ဆိုတဲ႕ နာမည္ဟာ ေပ်ာက္လို႕ ေကာင္မ ..ေကာင္မ ခ်င္းထပ္လာတယ္။
လင္ဆိုးမယား တစ္ဖားဖားဆိုသလို ဒူးနဲ႕ မ်က္ရည္သုတ္ရံုကလြဲၿပီး ဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္း။ အိမ္အတြက္ စီးပြားရွာရတာက တစ္ဖက္ သားကတစ္ဖက္ နဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ၾကီး ႏွိပ္စပ္သမွ် ခါးစည္းခံရေတာ႕တာပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က ေတာ႕ ေၿပာတာေပါ့ အရင္က ေမာက္မာခဲ႕သမွ် ၀ဋ္လည္တာတဲ႕.။ ပင္ပန္းတယ္ဆိုေပမယ္႕ သားအတြက္လို႕ စိတ္က တင္းထားေလေတာ႕ ၾကံဳသမွ် ေလာကဓံဆိုၿပီး ခါးခါးသီးသီး ၿမိဳခ်ခဲ႕ရတာေပါ့။
ဟင္း ဟင္း ဒင္းခုေတာ႕ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးတုန္း။ ကြ်န္မရဲ႕ေရွ႕မွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႕ ဘာမွ ၿပန္မေၿပာႏိုင္ေတာ႕ ဘူး မဟုတ္လား။ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနရၿပီ မဟုတ္လား။ အခန္းၿပတင္းက ေနေရာင္ကို ေမာ႕ၾကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး အားရပါးရ ၿပံဳးပစ္လိုက္တယ္။ အိုး ..ဒီတစ္ခါ ၿပံဳးရတာ ကြ်န္မအတြက္ အေက်နပ္ဆံုးပါပဲ။
-------------
အဲဒီလို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ေမာ႕ၿပီး ၿပံဳးလိုက္တဲ႕ မိန္းမဟာ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အေမပါ။ အခုေတာ႕ သံတိုင္ေတြနဲ႕ ကြယ္ထားရတဲ႕ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ သူမ ေနေနရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူမရဲ႕ ကုတင္ေဘးမွာ အရုပ္ၾကီး တစ္ရုပ္ ထားေပးရတယ္။ သူမက ေန႕တိုင္း အဲဒီအရုပ္ၾကီးကို ထိုင္ၾကည့္တယ္။ သူမရဲ႕ မ်က္၀န္းထဲမွာ ေဒါသေတြ ပီတိေတြ အရယ္အၿပံဳးေတြ စိုးရိမ္ ေသာကေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေၿပာင္းလဲေနတယ္။ ၿပီးရင္ သံတိုင္ေတြကာထားတဲ႕ အခန္းၿပတင္းေပါက္က ၿဖာက်လာတဲ႕ ေနေရာင္ကို ေမာ႕ၾကည့္တတ္တယ္ ၿပီးရင္ သူမ အားရပါးရ ၿပံဳးတတ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အေဖလား ဒီေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ႕ဘူး။ သူ၀ါသနာပါတဲ႕ ေလာင္းကစားအတြက္ သူ႕အသက္ကိုသူစေတးသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းကၿပန္လာေတာ႕ ေလွကားေၿခရင္းမွာ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနတဲ႕ အေဖရယ္ ေလွကားထိပ္ကေန ေက်နပ္တဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနတဲ႕ အေမရယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ကို ၿမင္ေတာ႕ အေမက ေလွကားထိပ္ကေန ခပ္ေၿဖးေၿဖးဆင္းလာတယ္။ ၿပီးကြ်န္ေတာ္႕ ကို ၾကင္ၾကင္နာနာ ယုယုယယ ဖက္ၿပီး ေၿပာတယ္။
“အေမတို႕ လြတ္ေၿမာက္ၿပီ သား” တ႕ဲ .…
----
Posted by ေဆြေလးမြန္
အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ေၿဖရွင္းခ်က္ေတြ ဆင္ေၿခေတြ ေပးပါေတာ႕လား။ ဘာၿဖစ္လို႕ ေခါင္းၾကီးငံု႕ၿပီး အၿပစ္ရွိသူ တစ္ေယာက္လို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနသလဲ။ ဘာလဲ ထြက္ေပါက္ေတြမရွိေတာ႕ဘူးလား။ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ရွားပါးသြား သလား။ တစ္ကယ္ေတာ႕ မေၿပာင္းလဲႏိုင္တဲ႕ ရွင့္ကို ေၿပာင္းလဲလာလိမ္႕မယ္လို႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထားခဲ႕မိတဲ႕ ကြ်န္မက ရွင့္ထက္ပိုမိုက္မဲတယ္။
အစမေကာင္းခဲ႕ေတာ႕ အေႏွာင္းလဲ မေသခ်ာခဲ႕ဘူးေပါ့။ အစကထဲက ရွင္ကေကာင္းခဲ႕တဲ႕သူ တစ္ေယာက္မွ မဟုတ္တာ။ ဒါကိုကြ်န္မသိတယ္။ မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္လို အခ်စ္ကို ရူးရူးမူးမူး ခ်စ္တတ္တဲ႕ ကြ်န္မက ရွင့္ရဲ႕ အယုအယ အၿပစ္အခြ်ဲေတြၾကားမွာ သူငါ့ကို တစ္ကယ္ခ်စ္ရွာပါလားလို႕ ညဏ္နည္းစြာ ယံုမိတာ ။ ရွင့္မွာ အရည္အခ်င္းေတြရွိတယ္။ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေပး လိုက္မယ္ဆိုရင္ ဆိုတဲ႕စိတ္ အဲဒီစိတ္က ကြ်န္မရဲ႕ ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးကို သတ္ပစ္လိုက္တာ အခုခ်ိန္မွ နားလည္ခဲ႕တယ္။ ေနွာင္းသြားၿပီ အခ်ိန္ေတြေႏွာင္းခဲ႕ၿပီ။
ရွင္ကလည္း ခ်စ္စခင္စ ၾကင္နာစတုန္းကေတာ႕ၿဖင့္ အေနအထိုင္ေတြ တယ္ပိရိခဲ႕တာကိုး။ အလုပ္ဆိုလည္း ၾကိဳးစားလိုက္တာ။ ကြ်န္မနာမည္ (ထားထားမိ) ကို အဖ်ားစြတ္လို႕ မိ ..မိ နဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားကကို မခ်ခဲ႕ဘူးမဟုတ္လား။ အေၿခက် ၿပီးၿပည့္စံုေနတဲ႕ ကြ်န္မဘ၀မွာ အထီးက်န္မႈေတြ ၿပည့္ႏွက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ရွင္ နဲ႕ စတင္ဆံုဆည္းခဲ႕ ရတဲ႕ ကြ်န္မဘ၀ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား ည့ံဖ်င္းလြန္းတဲ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုပဲ အၿပစ္တင္ရမလား။
“သမီးရယ္ ေသခ်ာစဥ္းစားပါအုန္းကြယ္။ ” ဆိုတဲ႕ အေမ႕ရဲ႕ စိုးရိမ္ မကင္းနဲ႕ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ဳိးတဲ႕ စကားသံ ေတြကို နားမ၀င္ခဲ႕ပဲ ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္ေတြကိုသာ တမ္းတမက္ေမာလြန္းခဲ႕တဲ႕ ကြ်န္မ . အခုေတာ႕ ေၿခလွမ္း ေတြ ကြ်ံခဲ႕ၿပီ။ သမီးၿပန္ႏႈတ္လို႕ မရေတာ႕ဘူးအေမ။ မိသားစုတာ၀န္ကို ထမ္းထားရတယ္ဆိုတဲ႕ ရင့္က်က္တဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ သမီးကိုယ္႕ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေတြ လြန္ကဲ သြားမိတယ္။ ခုေတာ႕ အဲဒီယံုၾကည္ခ်က္ေတြ အားလံုး ရိုက္ခ်ဳိးခံလိုက္ရၿပီ ။
ဗီဇ၀ါသနာဆိုတာ ၿပဳၿပင္လို႕မရမွန္း သိလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္တဲ႕ အိမ္တစ္လံုးဟာ ေလာင္းကစား ၀ိုင္းထဲ အရည္ေပ်ာ္ခဲ႕ၿပီး ၿဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ္႕ ဘာမွ လုပ္လို႕မရေတာ႕ဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕ ၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ သားလား သမီး လား မသိေသးတဲ႕ သားသမီးေလး ရွိေနခဲ႕ၿပီ။ ခ်စ္တဲ႕စိတ္နဲ႕ ေအာ္ သူ႕ခင္ဗ်ာ အေပါင္းအသင္းေတြဆြယ္ လို႕ပါသြား ရွာတာ။ ရွင္ကလည္း ေၿပာခဲ႕တယ္ေလ ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆံုးပါတဲ႕။ ေဟာဒီဗိုက္ထဲက သားသမီးရတနာေလး အတြက္ ေနာက္ဆို ဆင္ၿခင္ပါ့မယ္တဲ႕။
ကြ်န္မတို႕ မိန္းမေတြမ်ားေလ ခ်စ္စိတ္နဲ႕သာ ကြယ္လိုက္ အရာအားလံုးဟာ လင္ေတာ္ေမာင္အတြက္ ေပးဆပ္ ဖို႕အသင့္ၿဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္။ ခ်စ္ၾကတာကိုးရွင့္။ အဲဒါကိုက မိုက္မဲတတ္တဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ေတြ အတြက္ အခြင့္ အေရး ၾကီးတစ္ရပ္ၿဖစ္ေနေတာ႕တာပဲ။ ၿပီးငါ့သားသမီးေလးအတြက္ဟဲ႕ အိမိေထာင္တစ္ခု တည္ေထာင္ၿပိီးမွ ပဲေလ ဆိုးသည္ၿဖစ္ေစ ေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ မွ်ေ၀ခံစားရမွာေပါ့။ အဲဒီ အေတြးနဲ႕ပဲ ကြ်န္မက ေရဆန္ကိုစၿပီး ေလွာ္ခဲ႕ရၿပီ။
ေအးအတူပူအမွွ်ေပါ့ဆိုတဲ႕ စိတ္ကေလးနဲ႕ေပါ့။ ရွင္ကလဲ ေတာ္ပါေပတယ္။ အဲဒီေလာင္းကစားကလြဲရင္ ရွင္ဟာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေကာင္းတစ္ေယာက္ သားကိုခ်စ္တတ္တဲ႕ အေဖေကာင္းတစ္ေယာက္ ဆိုတာကို ပါးပါးလွပ္လွပ္ ကြ်န္မ သိေအာင္ေနတယ္။ ရွင့္ကို တိုးတုိးတစ္မ်ဳိး က်ယ္က်ယ္တစ္မ်ဳိး ေခ်ာ႕တစ္ခါ ေၿခာက္တစ္လွည့္နဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ေရဆန္ခရီးကို ဆက္ခဲ႕ရတယ္။ ရွင္ကလည္း ေအးပါ မိရယ္ ဒီတစ္ခါ တည္းပါ။ ကိုယ္အဲေလာက္ထိ မိုက္မဲပါ့မလား သားေလးမ်က္ႏွာ ရွိေသးတယ္တဲ႕ ။
အိမ္တြင္းလိႈက္ၿပီး ေလာင္ေနတဲ႕မီးဟာ ကြ်န္မရဲ႕ အေမဆံုးပါးသြားၿပီေနာက္ေတာ႕ အရွိန္ပိုရလာခဲ႕တယ္။ တစ္ေၿမ႕ ေၿမ႕ လိႈက္ေလာင္ေနခဲ႕တာကိုး။ ေလာင္ၿပီဆိုမွေတာ႕ ၿပိဳက္ကနဲ ၿပိဳက္ကနဲ႕ စည္းစိမ္ေတြ ၿပဳန္းလာလိုက္တာ။ ခုေနတဲ႕ အိမ္တစ္လံုးရယ္ ကြ်န္မရဲ႕ လက္ငုပ္လက္ရင္း စီးပြားေလးရယ္ အဲဒါအကုန္ပဲ။ ရွင္ဘက္ကေတာ႕ အေၾကာင္းၿပ ခ်က္ေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္။ လူလိမ္ခံလိုက္ရတာနဲ႕ ေလွာင္ထားတဲ႕ ပဲေစ်း ထိုးက်သြားတာနဲ႕ ေလွာင္ထားတဲ႕ ဆန္ ေရစိုကုန္တာနဲ႕ ေငြေမ်ာ ေငြနဲ႕သာ လိုက္တယ္ ေငြေတာ႕ ၿပန္ေပၚမလာခဲ႕ဘူး။
ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ကလည္း ရွင့္အေရးထက္ သာေလးအေရးကို ပိုၿပီး ဂရုစိုက္လာရၿပီ။ မေတာ္လို႕မ်ား သားေလး အရြယ္ေရာက္ခါမွ ပညာၿပည့္ၿပည့္စံုစံုမသင္ႏိုင္ သူမ်ားေတြလို တန္းတူ ရည္တူ မစားႏိုင္ မ၀တ္ႏိုင္ သားေလး မ်က္ႏွာငယ္မယ္႕ အေရးေတြးလို႕ စိုးရိမ္ပူပန္လာရၿပီ။ ရွင္က ပါးစပ္ကပဲ သားကိုခ်စ္တတ္တာ။ ရွင့္ရဲ႕ ၀ါသနာ ရွင့္ရဲ႕ ဗီဇကိုေတာ႕ မစြန္႕လႊတ္နိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ ကြ်န္မကလဲ ႏံုလို႕ ရွင္လိမ္တာကို ခံေနခဲ႕တာမွ မဟုတ္ပဲ ခ်စ္လြန္းလို႕ ရွင့္ကို အလိုလိုက္ခဲ႕တာ။
ဒီေတာ႕ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အားလံုးကို ကြ်န္မနာမည္လြဲ အိမ္မွာတန္ဖိုး၇ွိတဲ႕ ဘယ္ပစၥည္းမွ မထားဘူး ယုတ္စြအဆံုုး ခုေနတဲ႕ အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈစာခ်ဳပ္ေတြပါ အိမ္မွာမထားဘူး။ ရွင့္ကိုေၾကာက္လြန္းလိ္ု႕။ လမ္းေဘးေရာက္ခဲ႕ရင္ လင္ဆိုးလို႕ ကြ်န္မက ေတာင္းစားႏိုင္ေပမယ္႕ အၿပစ္မရွိတဲ႕ သားေလးေတာ႕ သူေတာင္းစားေလး အၿဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ သားအတြက္ ရွင့္ကိုကြ်န္မ ၿပန္ရင္ဆိုင္လာတယ္။ အရင္လို ခပ္လြယ္လြယ္ ပိုက္ဆံမရေတာ႕တဲ႕ ရွင္ဟာ အရက္ေလးေသာက္ အရင္က မိ မိ ဆိုတဲ႕ နာမည္ဟာ ေပ်ာက္လို႕ ေကာင္မ ..ေကာင္မ ခ်င္းထပ္လာတယ္။
လင္ဆိုးမယား တစ္ဖားဖားဆိုသလို ဒူးနဲ႕ မ်က္ရည္သုတ္ရံုကလြဲၿပီး ဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္း။ အိမ္အတြက္ စီးပြားရွာရတာက တစ္ဖက္ သားကတစ္ဖက္ နဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ၾကီး ႏွိပ္စပ္သမွ် ခါးစည္းခံရေတာ႕တာပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က ေတာ႕ ေၿပာတာေပါ့ အရင္က ေမာက္မာခဲ႕သမွ် ၀ဋ္လည္တာတဲ႕.။ ပင္ပန္းတယ္ဆိုေပမယ္႕ သားအတြက္လို႕ စိတ္က တင္းထားေလေတာ႕ ၾကံဳသမွ် ေလာကဓံဆိုၿပီး ခါးခါးသီးသီး ၿမိဳခ်ခဲ႕ရတာေပါ့။
ဟင္း ဟင္း ဒင္းခုေတာ႕ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးတုန္း။ ကြ်န္မရဲ႕ေရွ႕မွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႕ ဘာမွ ၿပန္မေၿပာႏိုင္ေတာ႕ ဘူး မဟုတ္လား။ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနရၿပီ မဟုတ္လား။ အခန္းၿပတင္းက ေနေရာင္ကို ေမာ႕ၾကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး အားရပါးရ ၿပံဳးပစ္လိုက္တယ္။ အိုး ..ဒီတစ္ခါ ၿပံဳးရတာ ကြ်န္မအတြက္ အေက်နပ္ဆံုးပါပဲ။
-------------
အဲဒီလို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ေမာ႕ၿပီး ၿပံဳးလိုက္တဲ႕ မိန္းမဟာ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အေမပါ။ အခုေတာ႕ သံတိုင္ေတြနဲ႕ ကြယ္ထားရတဲ႕ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ သူမ ေနေနရတယ္။ ၿပီးေတာ႕ သူမရဲ႕ ကုတင္ေဘးမွာ အရုပ္ၾကီး တစ္ရုပ္ ထားေပးရတယ္။ သူမက ေန႕တိုင္း အဲဒီအရုပ္ၾကီးကို ထိုင္ၾကည့္တယ္။ သူမရဲ႕ မ်က္၀န္းထဲမွာ ေဒါသေတြ ပီတိေတြ အရယ္အၿပံဳးေတြ စိုးရိမ္ ေသာကေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေၿပာင္းလဲေနတယ္။ ၿပီးရင္ သံတိုင္ေတြကာထားတဲ႕ အခန္းၿပတင္းေပါက္က ၿဖာက်လာတဲ႕ ေနေရာင္ကို ေမာ႕ၾကည့္တတ္တယ္ ၿပီးရင္ သူမ အားရပါးရ ၿပံဳးတတ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အေဖလား ဒီေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ႕ဘူး။ သူ၀ါသနာပါတဲ႕ ေလာင္းကစားအတြက္ သူ႕အသက္ကိုသူစေတးသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းကၿပန္လာေတာ႕ ေလွကားေၿခရင္းမွာ ေသြးအိုင္ထဲလဲေနတဲ႕ အေဖရယ္ ေလွကားထိပ္ကေန ေက်နပ္တဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနတဲ႕ အေမရယ္။ ကြ်န္ေတာ္႕ကို ၿမင္ေတာ႕ အေမက ေလွကားထိပ္ကေန ခပ္ေၿဖးေၿဖးဆင္းလာတယ္။ ၿပီးကြ်န္ေတာ္႕ ကို ၾကင္ၾကင္နာနာ ယုယုယယ ဖက္ၿပီး ေၿပာတယ္။
“အေမတို႕ လြတ္ေၿမာက္ၿပီ သား” တ႕ဲ .…
----
Posted by ေဆြေလးမြန္
----
Posted by ေဆြေလးမြန္
----
Posted by ေဆြေလးမြန္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment